Mikrotomografia komputerowa
jest nowoczesną metodą identyfikacji przestrzennej budowy mikroskopowej niejednorodnych materiałów oraz przestrzennego rozmieszczenia składników w materiałach złożonych. Dotyczy to próbek materiałów różnego pochodzenia: biologicznych, geologicznych, budowlanych, a także wytwarzanych w różnych gałęziach przemysłu.
W metodzie tej, podobnie jak w tomografii komputerowej stosowanej w diagnostyce medycznej, do identyfikacji budowy wewnętrznej obiektów wykorzystuje się promienie Roentgena, uzyskując rozdzielczość tomogramów rzędu jednego mikrometra. Powszechnie przyjmuje się, że metoda ta spełnia kryteria najwyższych standardów (gold standard) badań budowy wewnętrznej materiałów i obiektów.
O własnościach fizycznych materiałów: wytrzymałości, przepuszczalności, izolacyjności cieplnej czy akustycznej, a także o przebiegu różnych procesów w materiałach decyduje ich mikroskopowa budowa wewnętrzna. Szczegółowa znajomość tej budowy stanowi podstawę inżynierii materiałowej. Umożliwia bowiem jej parametryczną charakterystykę oraz określenie związku tych parametrów z makroskopowymi własnościami fizycznymi materiałów i zachodzących w nich procesów.
Mikrotomografia komputerowa i oparte na niej metody identyfikacji i analizy właściwości materiałowych otwierają nowe możliwości optymalizowania właściwości materiałów wytworzonych w różnych procesach technologicznych, np. pianek, filtrów, katalizatorów, ceramiki budowlanej, materiałów tłumiących hałas. Kierunek badań materiałów i zachodzących w nim procesów oparty na mikrotomografii komputerowej jest obecnie intensywnie rozwijany w wielu czołowych laboratoriach Europy i świata.
